Stanisław Maczek – zmarły #31 lat temu w Edynburgu – to postać pełnokrwista i tragiczna: wybitnie uzdolniony dowódca, któremu nie zawsze dane było cieszyć się efektami dobrze wykonanej pracy.
Ranek 13 grudnia zaskakiwał. Milczały telefony#, z radia płynęła muzyka poważna. W telewizji zamiast „Teleranka" nadano wielokrotnie powtarzane przemówienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego, który stanął na czele niesławnej Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Jego zdaniem: „Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią. Dorobek wielu pokoleń, wzniesiony z popiołów polski dom, ulega ruinie. Struktury państwa przestają działać".
Podpisanie kolejnych porozumień między #strajkującymi robotnikami a przedstawicielami władz PRL w Szczecinie, Gdańsku i Jastrzębiu spowodowało ogromny wybuch entuzjazmu i nadziei społeczeństwa polskiego. W ciągu kilku tygodni do spontanicznie organizowanych struktur NSZZ „Solidarność” wstąpiły miliony osób. Powszechnie wierzono, iż jest to początek nowego rozdziału w dziejach Polski, szansa nie tylko na poprawę katastrofalnej sytuacji gospodarczej, lecz przede wszystkim na odzyskanie przez społeczeństwo podmiotowości, poszanowanie praw człowieka i obywatela czy wreszcie na odzyskanie suwerenności narodowej.
13 grudnia 1981 r. - tego dnia kopia obrazu# Matki Bożej Częstochowskiej miała wyruszyć z kościoła św. Stanisława Kostki w uroczystej procesji do sąsiedniej parafii. Ale o świcie nad Polską zapadła ciemność. Wprowadzono stan wojenny.
